پلیس گیلان:
توصيه‌هاي پليس گيلان در خصوص بازگشايي مدارس و پيشگيري از آسيب‌پذيري كودكان
«بازگشایی مدارس براي دانش‌آموزان با شور و نشاط وصف‌ناپذيري همراه است اما اين شور و نشاط، معمولاً براي والدين با اضطراب و نگراني خاصي توأم ميشود به يقين مي‌توان گفت كه سلامتي و امنيت كودكان، بيشتر از مسائل مربوط به درس و مدرسه براي خانواده‌ها اهميت دارد. به هر حال نمي‌توان اين واقعيت را انكار كرد كه كودكان، همواره در معرض آسيب قرار دارند.
اگر چه آسيب‌پذيري كودكان هم در فضاي خانه و هم محيط خارج از آن محتمل است اما تا زماني كه آن‌ها در خانه هستند، والدین كمتر نگران می‌‍‌شوند چرا كه حمايت خانواده از كودكان در داخل منزل تا حد زيادي آن‌ها را از خطرهاي ناشناخته دور مي‌سازد.
بررسي‌هاي صورت گرفته حكايت از آن دارد كه بسياري از انحرافات كودكان و نوجوانان در مسير مدرسه به خانه اتفاق مي‌افتد.متاسفانه برخي از خانواده‌ها، توجه خود را آن‌گونه كه شايسته است به اهميت و تأثير اين مسير و خطرات نهفته در آن معطوف نمي‌كنند.
بدون ترديد، مصونيت بخشيدن به كودكان در مقابل خطرات پيرامون‌شان، آموزش و آگاه‌سازی آن‌ها، نيازمند صرف انرژي، وقت و حوصله فراوان توسط والدین است كه البته قبل از هر چيز به دانش و مهارت خود آن‌ها بستگي دارد با اين وجود پيشگيري از آسيب‌پذيري كودكان و افزايش احساس امنيت خانواده‌ها به وجود هماهنگي‌هاي لازم ميان اولياء و مربيان از يك سو و پليس از سوي ديگر نياز دارد به عبارت ديگر بسترهاي توليد و افزايش امنيت دانش‌آموزان در ابعاد مختلف پيشگيري از بزهكاري و بزه‌ديدگي، داراي سه ضلع مهم و تعيين كننده شامل خانواده، نظام آموزش و پرورش و پليس مي‌باشد.
آن‌چه مسلم است براي مقابله با هر تهديدي، ابتدا بايد تمام ابعاد و زواياي آن را به خوبي شناسايي كنيم همچنان كه لازم است، ويژگي‌هاي شخصيتي و رفتاري فرد تهديدشونده را بشناسيم.
كودكان و پيشگيري از خطر تصادفيكي از خطراتي كه با آغاز سال تحصيلي، دانش‌آموزان را تهديد مي‌كند، خطر تصادف با وسايل نقليه در نقش عابر پياده است بر همين اساس مي‌توان گفت مهم‌ترين و ضروري‌ترين آموزش مورد نياز دانش‌آموزان، آموزش مسائل ترافيكي است اما اينكه چرا كودكان بيشتر از بزرگسالان در معرض خطر تصادف قرار مي‌گيرند به تفاوت ويژگي‌هاي فكري و رفتاري آن‌ها مربوط ميشود.كمتر كودكي را مي‌توان يافت كه بتواند در يك مقطع زماني کوتاه به چند مساله فكر كند؛ ايجاد تغييرات ناگهاني در وضعيت ترافيك، ذهن كودكان را آشفته كرده و قدرت تصميم‌گيري را از آنان سلب مي‌كند.
بزرگسالان معمولاً براي عبور از خيابان از تمام حواس خود به خوبي بهره مي‌گيرند؛ يكي از اين حواس، حس شنوايي مي‌باشد اما كودكان ممكن است تشخيص درستي از جهت حركت خودروها بر اساس صداي آن‌ها نداشته باشند و دچار اشتباه شوند.كودكان همان‌گونه كه در بيشتر مسائل بازيگوشي مي‌كنند، نسبت به توصيه‌هاي ترافيكي پدر و مادرشان نيز بي‌توجه هستند.
شايد مهم‌ترين عامل آن نيز اين باشد كه خانواده‌ها براي مجاب كردن فرزندشان، توجه آن‌ها را به مجروحيت يا مرگ معطوف مي‌كنند؛ در حالي كه دانسته‌هاي بيشتر كودكان در خصوص نتايج تصادف عابران پياده با خودرو بسيار محدود است به همين دليل توصيه‌ها را چندان جدي نمي‌گيرند. اشتباه در تخمين سرعت وسايل نقليه، يكي از مهم‌ترين نقاط ضعف كودكان در عبور از خيابان است.
بزرگسالان در عبور از عرض خيابان، به چيزهايي كه در خارج از زاويه ديدشان قرار دارد نيز توجه مي‌كنند و احتمال مي‌دهند كه به يك‌باره خودرو يا موتورسيكلتي از پشت يك خودرو ديگر ظاهر شود اما بيشتر كودكان خردسال به اين نكته بي‌توجه هستند.
اين نكته‌اي است كه رانندگان بايد به آن توجه کنند و همواره انتظار حضور ناگهاني كودكان را در خيابان به‌ويژه در اطراف مدارس ابتدايي داشته باشند.
بزرگسالان همواره مراقب خودروهايي كه از پشت سرشان نزديك مي‌شوند، هستند اما كودكان بيشتر به روبه‌روي خود توجه مي‌كنند و در بيشتر مواقع از پشت سر خود غافل مي‌شوند.از ديگر عوامل آسيب‌پذير بودن كودكان در عبور از خيابان، كوچك بودن جثه آن‌ها است كه باعث ميشود در لحظه ورود به خيابان، فاقد ديد كافي از سطح سواره‌رو باشند. بنابراين بايد آن‌ها را مجاب كرد كه اولاً از پل عابر يا خط كشي محل تردد عابران استفاده كنند و در صورت عدم امكان (به دليل نبودن پل يا خط كشي عابر در برخي نقاط) در ورود به خيابان هرگز عجله نكنند و از افسر پليس يا ساير عابران كمك بگيرند (با رعايت ساير نكاتي كه به امنيت آن‌ها را در ساير ابعاد مربوط ميشود). آموزش‌هاي پيشگيرانه والدين به كودكان عمدتاً شامل موارد زير است:بر حذر داشتن كودكان از دويدن و بازي كردن در خيابان ،ممنوعيت شوخي كردن در سطح سواره‌روممنوعيت دويدن به‌دنبال وسايل نقليه عبور از محل‌هاي مجاز آشنايي با چراغ عابر پياده و توجه به آن ممنوعيت مطالعه در خيابان خودداري از قدم‌زدن چند نفره در سطح سواره‌روعجله نكردن هنگام عبور از سطح سواره‌روخطر عبور در شب از خيابان با لباس تيره و در روشنايي ناكافي توجه به جهت حركت وسايل نقليه در خيابانآشنايي با خطر عبور از مقابل وسيله نقليه عمومي اجتناب از شوخی‌ها و سروصداهایی که می‌تواند تمرکز راننده را بر هم زده و حادثه‌ساز شود ممنوعيت پريدن از روي نرده وسط خيابان‌ها آشنايي با خطر عبور از محل پيچ كه در آن رانندگان فاقد ميدان ديد مناسب هستندمهم‌ترين نكته در بحث آموزش نكات ترافيكي به كودكان اين است كه خود والدين با مسائل مربوط به اين حوزه آشنا باشند و آن را در رفتار خود كاملاً رعايت كنند چرا كه در غير اين صورت، هرگز قادر به تاثيرگذاري مثبت بر فرزندانشان نخواهند بود.
با كمي دقت در آن چه تاكنون اشاره كرده‌ايم در مي‌يابيم كه كودكان در سنين ۷ تا ۱۱ سال در خطرناك‌ترين مرحله آسيب‌پذيري در ارتباط با تصادفات عابر پياده قرار دارند.
همانطور که می‌دانید تنها آموزش زباني و در محيط خانه به میزان کافی اثربخش نخواهد بود. بنابراين حضور به همراه كودك در معابر و آموزش نكاتي مثل عبور از پل‌ها و خطوط عابر پياده، شناخت تابلوها و چراغ‌هاي راهنمايي و رانندگي و شيوه صحيح عبور از خيابان‌هاي يك طرفه و دوطرفه به توانمندي و اعتماد به نفس كودكان، كمك شاياني می‌کند.اگر پدرها و مادرها بتوانند شناخت كافي از مسير ايمن خانه به مدرسه و برعكس حاصل كنند، اين مسير را چندين روز، همراه با كودكانشان طي كنند و آموزش به آن‌ها را در طي مسير و البته در بهترين زمان‌هاي تأثيرگذار مثل زمان بازي با او ارائه نمايند تا حد زيادي در پيشگيري از آسيب‌پذيري فرزندان خود موفق خواهند بود.
نكته مهم ديگري كه خانواده‌ها بايد آن را همواره در نظر نداشته باشند اين است كه اگر چه اين قبيل از آموزش‌ها بر عهده نظام آموزشي كشور و پليس نيز مي‌باشد اما لازم است انجام اين امر خطير و حساس را خود بر عهده گرفته و در انتظار اقدام ديگران از آن فروگذاري نكنند.
مقابله با ساير تهديدها:
كودكان ما بايد بدانند كه ممكن است در مسير خانه به مدرسه يا برعكس از سوي افراد غريبه مورد سوءاستفاده قرار بگيرند، بنابراین مهم‌ترين نكته‌ای كه لازم است خانواده‌ها به كودكانشان آموزش دهند، اين است كه ضمن خودداری از سوار شدن در خودرو يا موتورسيكلت افراد ناشناس، هيچ‌گونه هديه و خوراكي از غریبه‌ها قبول نكنند. بايد به آن‌ها توضيح بدهيم كه افراد كمي هستند كه ممكن است بخواهند آن‌ها را مسموم كنند اما مشخص نيست كه اين افراد چه كساني هستند به هر ترتيب بايد مطمئن شويم كه كودكانمان نزد ما از مطرح كردن اتفاقات احتمالي يا رفتارها و گفتارهايي كه سلامتي و امنيت شان را تهديد مي‌كند، ابايي ندارند.
از نكات حائز اهميت دیگری كه لازم است براي موفقيت آينده كودكانمان به آن توجه نماييم؛ آموزش وقت‌شناسي و نظم است اينكه فرزند ما بلافاصله پس از پایان مدرسه به منزل مراجعه كند، نکته بسیار مهمی است که در پيشگيري از آسيب‌پذيري او در برابر انواع تهديدها مؤثر خواهد بود.
همه آموزش‌هايي كه به آن پرداختيم، زماني ارزش مطلوب خواهد داشت كه يقين حاصل كنيم كودكان خود را در آستانه ترس مرضي و مشكلات روحي و رواني ناشي از آن قرار نداده‌ايم.
https://khategilan.ir/?p=45692
