به گزارش خط گیلان،سرگرد “مرضیه عفتی” کارشناس ارشد مرکز مشاوره آرامش پلیس گیلان در مطلبی رفتارهای پر خطر در چهارشنبه سوری را از منظر فردی، فرهنگی و اجتماعی مورد بررسی قرار دادکه توجه به آن می تواند در پیشگیری وجلوگیری از بروز خسران های جبران ناپذیر نقش اساسی وضروری داشته باشد.

“چهارشنبه‌ سوری” و رفتارهای پر خطر

  این مطلب تحت عنوان “چهارشنبه‌ سوری” و رفتارهای پر خطرعینا از نظرتان می گذرد؛”هدف نهایی آن پاک‌سازی محیط زندگی و دلها از انواع کدورت‌ها و کینه‌ها بوده است تا در شروع سال جدید مردم عید نوروز را بدون خصومت و دشمنی و کینه‌توزی جشن بگیرند. متاسفانه به تدریج در سال‌های گذشته شکل این مراسم تغییر کرده و فلسفه آن به فراموشی سپرده شده است و این تاریخ صرفا تبدیل به فرصتی برای بروز هیجانات شده است که منجر به بروز آسیب‌های شدید جسمانی و روانی برای برخی از افراد مي‌شود.

بررسی ریشه‌های رفتارهای پرخطر در چهارشنبه سوری

به نظر می‌رسد ریشه بسیاری از رفتارهای پر خطر در چهارشنبه سوری را می‌توان از منظر فردی، فرهنگی و اجتماعی مورد بررسی قرار داد.
بررسی آسیب‌های جسمانی و روانی چهارشنبه سوری نشان می‌دهد بروز رفتارهای پرخطر در این روز بیشتر در طیف سنی نوجوانان رخ می‌دهد. یکی از مهمترین عوامل مؤثر بر رفتار نوجوان نیز فشار گروه است. وقتی یک نوجوان در گروه بزرگ‌تر با یک ویژگی مشترک قرار می‌گیرد برای پیروی از آنها دست به رفتارهای پرخطر می‌زند که در روانشناسی به آن فشار گروه و در اصطلاح عام به آن “جوگیری” می‌گوییم.

نوجوان برای ماندن در گروه و دست یافتن به تایید آنها ناچار است که با آنها همرنگ شود. فقدان فضاهای امن خانوادگی باعث می‌شود تا نوجوان برای احساس تایید شدن به این گروه‌ها روی بیاورد.

همچنین از نظر “ویژگی‌های فردی” برخی از افراد آستانه برانگیختگی بالایی دارند و برای هیجان‌زده شدن نیاز به محرک‌های شدیدتری دارند که در نتیجه رفتارشان از مرز بی‌ خطر عبور می‌کند و همین موضوع باعث می‌شود به رفتارهای پر خطر‌تر گرایش پیدا کنند.

متخصصان مطالعات بسیاری در زمینه افزایش و کاهش رفتارهای پرخطر در جوامع مختلف انجام داده و در نهایت به این نتیجه رسیده اند که اگر “یکچارچگی اجتماعی” کاهش پیدا کند، رفتارهای پرخطر آن جامعه افزایش می‌یابد.

یکپارچگی اجتماعی را می‌توان احساس نزدیکی افراد جامعه، میزان روابط دوستانه و محبت آمیز و تعامل‌های بین گروهی بر اساس ارزش‌های مشترک و منسجم تعریف کرد.

بنابراین ضروری است برای کاهش رفتارهای پرخطر، ریشه‌های آنها را به دقت بررسی و روی آنها کار بنیادی انجام داد. خانواده و والدین، نقش مهمی در تربیت فرزندان و مراقبت از آنها در برابر رفتارهای پرخطر و آسیب‌های اجتماعی دارند. شناخت ویژگی‌های رشدی فرزندان، تغییرات جسمی، روانی و اجتماعی آنها در دوره‌های مختلف سنی، شیوه‌های فرزندپروری و غيره می‌تواند موجب پیشگیری از انواع آسیب‌های اجتماعی در آنها شود.”